Οι πρώτες λέξεις που μου έρχονται στο μυαλό γράφοντας αυτό το review είναι "hellenic triumph" και οι αμέσως επόμενες "μαζική εξόρμηση ελλήνων metallifans".
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, από όταν ακόμη είχαν ανακοινωθεί οι συναυλίες και είδαμε να ορίζονται πέντε ολόκληρα shows για την Κοπεγχάγη, τα αίματα είχαν ανάψει στο "στρατόπεδο" του HELLASMETALLICA : ο καλός μας drummer κ.Λαρς δεν έχασε ευκαιρία να παρουσιάσει το Death Magnetic show στην πατρίδα του. Και φυσικά όλοι περιμέναμε τα shows αυτά να είναι ιδιαίτερα και μοναδικά ακριβώς λόγω του τόπου της διεξαγωγής τους.
Η πρώτη "ομάδα κρούσης" οργανώθηκε γρήγορα γρήγορα και ετοίμασε τα δισάκια της για τις συναυλίες της 20, 22 και 23 Ιουλίου. Ο ενθουσιασμός όμως μεταδόθηκε άμεσα (και ομολογουμένως χωρίς καμία δυσκολία), οπότε -με καθυστέρηση μεν, με αποφασιστικές κινήσεις δε- οργανώθηκε και δεύτερη "ελληνική ομάδα συμμετοχής" για τις συναυλίες της 27 και 28 Ιουλίου.
'Ετσι, "μετά βαϊων και κλάδων" και με τα banner υπό μάλης το HELLASMETALLICA - TROOP No.1 , αποτελούμενο από τους "παλαίμαχους" των 'Tallica live shows Γρηγόρη και Νίκο και τους φίλους Γιώργο και Παναγιώτη, αναχώρησε για το "βασίλειο της Δενιμαρκίας". Η παρέα ενισχύεται με άλλον έναν έμπειρο "roamer" , τον Ιάσωνα.
Φτάνοντας στην Κοπεγχάγη, η πόλη κραύγαζε METALLICA από άκρη σ'άκρη : δεν υπήρχε γωνιά που να μην κυκλοφορεί παρέα με metallifans.
Το καλωσόρισμα για όλους από τον αγαπημένο μας Δανό : ένα γιγάντιο πανό ακριβώς στην κεντρική πλατεία της πόλης "METALLICA -- THANKS COPENHAGEN FOR 5 SOLD OUT SHOWS, 50.000 EXCITED FANS AND...A VERY HAPPY DRUMMER".
Η 20η Ιουλίου ξημερώνει και βρίσκει τον "πρώτο ουλαμό" έξω από τις πύλες του συναυλιακού χώρου Forum. Στις 5.30 το απόγευμα τοπική ώρα η μαγική πόρτα ανοίγει και το front row θα γίνει το "πεδίο δόξης λαμπρό".
Το setlist σπάει κόκκαλα και...τα "σπάει" γενικότερα : That Was Just Your Life , The End Of The Line , Harvester Of Sorrow , Fuel , One , Broken, Beat And Scarred , Cyanide , Sad But True , Turn The Page , All Nightmare Long , The Day That Never Comes , Master Of Puppets , Fight Fire With Fire , Nothing Else Matters , Enter Sandman και κλείνει με τα Die, Die My Darling , Motorbreath και εννοείται το Seek and Destroy.
Day No.2 : same venue - different front row spot και εννοείται η πρώτη μέρα δεν ήταν αρκετή για κανέναν. Πρωί πρωί η ελληνική σημαία στο metontour και...πάμε για τα καλύτερα.
Το setlist έχει καινούρια πράγματα να δώσει στους παρευρισκόμενους : Creeping Death , Holier Than Thou , The Four Horsemen , The Unforgiven , The Judas Kiss , Damage, Inc. για να κλείσει με τα Stone Cold Crazy , Trapped Under Ice και φυσικά το Seek and Destroy
Day No.3 : same crazyness - different day. Ο κακός χαμός δεν λέει να κοπάσει, και το πάλι ανανεωμένο setlist ρίχνει λάδι στη φωτιά : For Whom The Bell Tolls , Wherever I May Roam , No Remorse , Welcome Home (Sanitarium) , My Apocalypse , Blackened .
Helpless και Hit The Lights είναι οι νέες συμμετοχές στην τρέλα, η οποία ολοκληρώνεται και πάλι με το Seek and Destroy.
Λόχος!! Ανάπαυση.
Ανασύνταξη και αλλαγή φρουράς : η πρώτη ομάδα επιστρέφει στην πατρίδα, ενώ το HELLASMETALLICA - TROOP No.2 με όπλα και μπαλάσκες ανά χείρας αναχωρεί για την χώρα του "πολύ ευτυχισμένου drummer". Στο δίδυμο Στάθια-Σόνια παραδίδεται το banner του club από τον Ιάσωνα, που είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στις δύο "βάρδιες" και η σταθερή συμμετοχή 5 στα 5 Copenhagen shows.
Αν νομίζει κάποιος ότι μετά από τρία shows το κοινό είχε...χαλαρώσει, είναι γελασμένος. Και πάλι νέες συμμετοχές στο setlist της 27ης Ιουλίου, που δεν λέει να μείνει ίδιο τελικά καμία μέρα !!! Ride The Lightning , The Memory Remains , Leper Messiah , No Leaf Clover.
Κι εδώ ο χρόνος σταματά για λίγο : είναι η πρώτη φορά που το ορχηστρικό Suicide and Redemption (ειδική.. "παραγγελιά" από τον James) ακούγεται σε live show και μας παίρνει τα μυαλά. Dyers Eve , Last Caress και Phantom Lord μας καταφέρουν απανωτά χτυπήματα, για να αποχαιρετηστούμε και πάλι (προσωρινά) με το Seek and Destroy.
Και η πέμπτη και τελευταία μέρα ξημερώνει και ο φρέσκος αέρας της Κοπεγχάγης μυρίζει...θειάφι!! Σεισμός προμηνύεται για τον αποχαιρετισμό, και τα σημάδια είναι σωστά :
Πυρ κατά ρυπάς με Disposable Heroes , Of Wolf and Man , Fade To Black , Cyanide , My Apocalypse.
Το The Thing That Should Not Be τραντάζει το στάδιο συθέμελα, με το όνομα του Cliff να ηχεί, και για να ακολουθήσει το Battery.
Πυρ κατά μονας με το Ecstasy of Gold που μας αφήνει χωρίς ανάσα, καθώς εκτελείται σε classic και στη συνέχεια σε heavy version για να γραφτεί ιστορία μπροστά στα μάτια μας.
Whiplash και Seek and Destroy και...
Τι; Δεν έχει άλλο;;;
Βγαίνεις έξω από το Forum. Ανάβεις τσιγάρο. Δεν θες να φύγεις ακόμη. Κανένας δεν βιάζεται να φύγει. 'Ολοι μας εκεί έχουμε αφήσει μια ανάσα μας, μια σταγόνα ιδρώτα, ένα κομμάτι της καρδιάς μας.
Σε πιάνει...λυρισμός : "Η λιμνούλα παραδίπλα λαμπιρίζει κάτω από τα φώτα της πόλης γυρεύοντας να γαληνέψει τους τρελούς σφυγμούς...".
Σε πιάνει τρέλα : "...πάλι γ****νε και δείρανε...".
Ακόμα δεν τελείωσε και νοσταλγείς.
Until next time, brothers in arms...
Keep it true. Keep it metal.